Wij, S.K. Balram en Simon Baken, zijn de drijvende krachten achter Stichting Kotha Daari. Wij bieden hulp aan een aantal alleenstaande moeders en hun kinderen in en rond Vijayawada, een stad in zuidoost India. De moeders waar het om gaat zijn zelf opgegroeid in arme gezinnen en nauwelijks naar school gegaan. Om een inkomen bij elkaar te sprokkelen, zijn ze aangewezen op ongeschoold, onzeker en slecht betaald werk. Ze maken lange, zware werkdagen die moeilijk te combineren zijn met hun moederrol. Desondanks is het hoogst haalbare inkomen zo laag en onregelmatig dat ze er hun gezin niet van kunnen onderhouden. Het is dan ook geen toeval dat veel van deze moeders hun kinderen noodgedwongen ‘afstaan’ aan een kindertehuis of ‘weeshuis’. Dat gebeurt alleen als de situatie onhoudbaar is geworden. De gevolgen van zo’n stap zijn namelijk zowel voor de moeders als voor hun kinderen traumatisch. De pijn van de breuk tussen moeders en kinderen wordt nauwelijks goedgemaakt door de kwaliteit van de nieuwe leefomgeving waarin de kinderen terechtkomen. Want zelfs de meest warme en bezielde kindertehuizen kunnen onmogelijk de veiligheid, aandacht en liefde van liefhebbende ouders vervangen.
Wij vinden het belangrijk dat alleenstaande moeders en hun kinderen, als het enigszins kan, bij elkaar blijven. Wij bieden ‘onze’ moeders de broodnodige financiële ondersteuning. Met die steun kunnen moeders en kinderen eten, kunnen kinderen naar school en kan iedereen naar de dokter of het ziekenhuis als dat nodig is. Wij kiezen er bewust voor om slechts een beperkt aantal gezinnen te helpen. Op die manier kunnen we de kwaliteit van onze zorg en begeleiding waarborgen.
Het doel van de stichting is om het dagelijks leven van ‘onze’ moeders en kinderen te verlichten en te stabiliseren om uiteindelijk de kinderen een aanmerkelijk beter leven te geven dan dat van hun ouders. Om dat mogelijk te maken is naast de genoemde primaire hulp extra aandacht en zorg nodig bij de keuzes rond de schoolcarrière van de kinderen, waarbij we in principe kiezen voor het hoogst haalbare.
Wij (Balram en Simon) doen ons werk voor de stichting vrijwillig en onbetaald. Balram is het aanspreekpunt voor de gezinnen. Hij is het hele jaar in Vijayawada, houdt de vinger aan de pols en treedt op bij problemen. Dat doet hij in overleg met mij (Simon). Ik ben het grootste deel van het jaar in Nederland, maar minstens vier weken ben ik (op eigen kosten) in Vijayawada. Gedurende die weken heb ik intensief contact met Balram en de gezinnen.